منو ببخش رفیق.
علیرغم اینکه در کنار تو خیلی خوشحالم عذاب وجدان فوق العاده سنگینی روی شونه هام دارم.
منو ببخش که برات ضرر دارم.. مثل یه بطری الکل، مثل یه سیگارم..برات ضرر دارم
منو ببخش که کنارت موندم و تو رو کنار خودم نگهداشتم.
شاید هنوز اونقدر شجاع نیستم که یهو به خاطر خودت بذارم و برم.
منو ببخش که واست ضرر دارم ولی ترکت نمیکنم.
امیدوارم اگر یه روزی فهمیدی منو ببخشی.
من چقدر خودخواهم..چقدر مزخرفم که هنوز اینجام.
Sorry bro
حس و حال خوبی ندارم. انگار کسی حالمو گرفته باشه. خب طبیعیه چون گرفته.. اصولا کسی نمیتونه حالمو بگیره چون کسی رو آدم حساب نمیکنم..ولی وای به روزی که همون معدود ادمایی که حسابشون میکنم و عزیزن حالمو بگیرن.. نه..دیگه خوب نمیشه به این زودی.
مساله همینه.. گفتم پاشو بریم جهادی بلکه بیس روز از شر خانواده و دید و بازدید عید در امان باشیم. گفت نه من به جهادی اعتقاد ندارم.
مسخره ترین جمله جهان بود! مگه جنوب رو به خاطر اعتقاد میریم؟ میریم که خوش باشیم چن روز با هم خوش بگذرونیم. وسف رو مگه واس اعتقاد رفتیم؟ رفتیم که با تو و رفیقت خوش باشیم.
تو اعتقادم نداری نداشته باش به من چه. ما همچین فی سبیل الله نمیریم دارم میگم واس درامان موندن از شر خونواده بریم.
و خب گرونه واس ادم.. به ادم سخته .. میدونی.. نفهمی و کم شعوری عزیز ادم برا ادم سخته.
من میرم بهرحال بی اعتقاد یا با اعتقاد چون نمیخام با این خانواده چشم تو چشم شم و بیست روزو باهاشون بگذرونم.
ولی بدون اگه یه روزی به جهنم برای همراهی دعوتم کنی میام چون مهم نیست جهنمه مهم اینه که رفیقم اونجاست و من به هیچ چیز لعنتی دیگه ای اهمیت نمیدم.
ما میتونستیم بیس روز در سال رو دور از اون ادما- چفت پیش هم بگذرونیم اما بخاطر استدلال مسخره ی تو .. از دست میدیمش.
من برای کی حاضرم تا کجا برم و تو ...
بگذریم.
